stuiterig vakantiebegin

Na een heftige start vanmorgen, denk ik even rustig achter de computer te gaan zitten. Ja, dat gaan zitten lukt me wel ,maar dat rustig? Zou het komen dor de slechte start vanmorgen? Maar daar hadden de kids eigenlijk niet veel last van. Onze dochter had haar eerste stagedag en was het vergeten, dus moesten we haar in Goes brengen om op tijd te zijn, er moest er één naar de scouting en toen kwam dochterlief ook nog ziek naar huis. De ochtend was er één van stuiter de stuiter en tot overmaat van ramp waren de kinderen ook stuiterig. Baldadig naar elkaar toe en in eerste instantie heerlijk aan het kleuren. Maar dat liep al snel uit op ruzie en ging er één met veel lawaai naar zijn kamer waar het nog even na bulderde. Pfff, eerst maar middageten. De scouting en voetbal kinderen zijn inmiddels thuis. Dochter van de trein gehaald en nu denk ik, na een enorme strijk te hebben weggewerkt en vier wassen te hebben gedraaid en nummer vijf en zes draaien, even te schrijven. Maar ik kan mezelf niet horen tikken. Zo'n lawaai maken ze. En niet echt gezellig zijn ze ook. Komt er storm? Of moeten ze ontladen nu het vakantie is? Ik weet het niet maar op dit moment heb ik zin om alleen maar even heel hard te gillen: STILTE!!! Maar of ze daarvan onder de indruk zijn? Dus doe ik het maar niet en probeer ik me af te sluiten.
Mama; het is toch vandaag Valentijnsdag?
" Ja, maar ik geloof niet dat ik echt leuke valentijntjes in huis heb nu!"
 Ehh, vorig jaar kregen we iets lekkers.
" Ja, dat doen we niet elk jaar hoor, dat was vorig jaar. Nu gaan we drie dagen weg in de voorjaarsvakantie. Is dat geen leuke verrassing? "
Als het nog geen herrie was, wordt het nog meer herrie.
"Gaan we ergens heen wat op onze doe-lijst staat?"
 Ik glimlach." Het is een verrassing"!
 Oja, en dan gaat mama niks zeggen. Ze hebben het snel door. Nee, dan gaat mama niks zeggen. Maar als jullie zo druk en ruzieachtig blijven weet ik niet of ik het wel leuk vind om met jullie weg te gaan. Maar als wij het maar leuk vinden, merkt er één op. Ik zucht. Ja dat is ook zo. Het is jullie vakantie en ik hoef het niet leuk te vinden. Eerst maar even koffietijd doen dan? Misschien dat we dan met elkaar even kunnen bedenken hoe we het rustiger en leuker kunnen maken de rest van de middag. Dat lukte maar half. Uiteindelijk gaan ze met stofzuiger en al naar de speelkamer om op te ruimen. Want daarna doe ik er maar even een dvd in. Als de kinderen druk bezig zijn komt manlief thuis. Met een enorme mooie bos bloemen. Dat maakt mijn dag weer goed.

Gelukkig ben ik niet heel ziek geworden. Het bleef bij een middag en twee avonden vroeg op bed. Dus zondag kon ik heerlijk genieten van de doopdienst van onze zoon. Ik ben trots en dankbaar. Zoals hij daar stond. Stoer en sterk. Vertrouwend op God. Niet achterom kijkend, naar alles wat niet goed ging en fout was, maar vooruitkijkend naar hoe hij verder gaat met God.

De rest van de week is eigenlijk best rustig verlopen. Wel veel autoritjes. Twee keer een rit naar de Alblasserwaard. Een gezellige dag bij een vriendin en een verjaardag. Vandaar die grote was en strijk vandaag natuurlijk. Want dat blijft wel liggen. Al ben ik super blij met mijn hulp op vrijdag die door mijn huis suist en alles weer heerlijk schoon en fris maakt. Regelmatig wordt me de vraag gesteld of ik wel goed voor mezelf zorg in alle drukte die er is in ons gezin. Nou, dat doe ik dus wel.

Vrijdag hebben we met de andere gezinshuisouders besproken hoe we vorm geven aan de open dag voor gezinshuizen. Dit is een landelijke open dag en veel gezinshuizen zetten hun deuren open voor bezoekers. Een leuke flyer dient als uitnodiging. We hopen natuurlijk op veel belangstelling.

En nu, nu is het zeven uur en onze jongste telg ligt na veel gesputter en een boze bui in bed. Twee zitten er in bad en de rest heeft weinig meer om ruzie te maken en druk te doen. Dus de rust keert weer in huize Zwijnenburg. Straks met elkaar nog koffietijd en dan gaan ze allemaal hun bed in.
Rust. Zolang het duurt. Jippie! De vakantie is begonnen.!