gezinshuis

gezinshuis
de morgenster

zaterdag

muizen

Ik zit rechtop in mijn bed. Muizen, alweer. Het is nu echt heel erg. Overal hoor je ze. Tussen het plafond in de woonkamer. In onze slaapkamer. Met een oud huis en overal zoldertjes en loze ruimtes is het logisch. Ze zijn een plek voor de winter aan het zoeken. Maar waarom mijn huis? We zitten nietsvermoedend nog wat na te praten als de kinderen na het eten kamertijd hebben. Ja, dat hebben ze iedere avond. Kamertijd. Een half uur doe je huiswerk of iets anders of helemaal niets. Prima, maar wij praten nu dus even na zonder kinderen. Mijn ogen gaan langs het raam en eindigen op de grond. Ik gil. Daar ligt een muis. Waarschijnlijk door het gat bij de verwarmingsbuizen naar beneden gevallen. Die val heeft hij niet overleefd. De kinderen komen aangesneld. Wat is er? Eh, niets. Ik schrok ergens van, ga maar weer terug. André ruimt direct de muis op. Ik heb het gevoel dat mijn huis in een muizenhol is veranderd. En ik ruik alleen maar muis. Of kan dat niet?  Maar slapen doe ik niet veel. En zoonlief ook niet. Die slaapt boven onze kamer. Dus ook hij hoort diezelfde muis, of zijn het er twee of is het een hele familie? Hij werd deze week wakker van geknabbel aan zijn deur. De muis kon de bel niet vinden en dacht: ik knabbel even aan de deur. Misschien mag ik er wel in. Het houd ons wel van onze nachtrust af. En wat moet je eraan doen? Een muizenval? Gif? Overal is wat van te zeggen, maar ik wil er vanaf. Op wat minder nachtrust na is het verder een rustige week geweest. Zo samen de boel draaiend houden is best heel leuk. Ik merk het echt wel in mijn tijd. De wekker staat in elk geval een half uur later. En dat is al heerlijk, zeker als je veel wakker ligt van muizen feestjes.

En we hebben ook een leuke week achter de rug. Veel gesprekken die we natuurlijk ook samen doen.
 André heeft de toelatingstoets gedaan en is natuurlijk toegelaten voor de opleiding Maatschappelijke zorg bijzonder doelgroepen niveau 4 en dan het kopjaar. Dus één jaar en dan is hij klaar. Super goed.

De nieuwe Zij en Zeeuws kwam uit waar een stuk instaat over ons gezinshuis. Dat is een erg leuk stuk geworden. Ik hoop dat er meer mensen warm lopen voor pleegzorg of gezinshuis ouder.

Mijn boek vordert gestaag. Nog een week en dan moet het helemaal klaar zijn.
Klaar voor de uitgever. Ik ben blij met Jessica. Zij maakt mijn boek helemaal klaar. Ze corrigeert en combineert geeft vorm aan mijn boek. Het is heel spannend, want hoe zal mijn boek ontvangen worden? Gaan mensen het echt wel lezen. Heeft het een toegevoegde waarde voor met name pleegzorg? We gaan het zien.

En ik heb iets gek gedaan. Mijn haar is er nu helemaal af. Echt kort, kort. En dat brengt altijd iets teweeg in ons gezin. Alles wat anders is vinden de kinderen raar. Als ik nieuwe kleren heb moeten ze wennen en gillen ze al. Dus deze metamorfose was helemaal om te gillen. Mama, dat doet u niet meer hoor! was het eerste wat er één riep. U bent nu heel anders: roept de volgende. Nou ja, dat zakt vanzelf. Ze wennen er wel aan. Maar het duurt even.

Nu gaan we genieten van het weekend. Vandaag eerst mijn huis vol gezet met geurdingetjes. Dan heb ik niet meer zo het idee overal muis te ruiken. Met de kinderen naar de fair in Rilland geweest. Voor de kinderen een hele belevenis. Ik heb ze allemaal geld gegeven. 10 euro. Daar mag je wat van kopen. Maar kom niet bij mij zeuren om meer. Daar gingen ze. Op zoek naar iets leuks. Zo grappig om te zien dat ze het allemaal op hun eigen manier besteden. Onze jongste liep verdwaasd rond. Zoekend naar speelgoed. Dat was er niet. Hij weet even niet wat hij moet. Hobbelt even achter de andere kinderen aan maar die hebben geen zin om hem te helpen. Maar uiteindelijk hebben ze allemaal de kraam met stenen ontdekt. Echt diamanten en edelstenen hoor! Eh, ik weet niet hoor: merkt één pleegje op, maar die kosten wel heel veel meer geld,. Dit zijn neppe. Maar wel mooi. De een heeft een grote en de ander een kleine. Dan nog een frietje of drinken. En op is het geld. Twee pleegjes hebben een ketting gekocht voor mama. Zo lief dat ze daaraan denken. Voor hun eigen mama iets te kopen. Thuisgekomen gaan ze direct spelen. Met hun stenen en hun fantasie. Hier geniet ik zo van. En straks, gaan we met schoon gebadderde kinderen thee drinken en nog even een spelletje doen. We hebben een nieuw spel gekregen in het welkomspakket van stichting kinderhulp. Het heet: Kakkerlakken salade. De kinderen vinden het een super leuk spel. En ik ook.
Week 1 samen is achter de rug. Ik ben blij en dankbaar.

1 opmerking:

  1. Ha Jenny, we willen natuurlijk wel even wat zien van je nieuwe look!
    Zij & Zeeuws; erg mooi artikel. Ik ben altijd verknocht aan Zeeland en dus ook lid.

    BeantwoordenVerwijderen