gezinshuis

gezinshuis
de morgenster

maandag

jarige pleeg

Afgelopen week was je verjaardag.
Ik denk terug aan de tijd dat je bij ons binnenstapte. Klein, kwetsbaar meisje, met in je kielzog je zusje. Met onzekere stap liep je mijn leven binnen en opende mijn hart. Met grote angstige ogen keek je me aan.
 Praten? Dat deed je nauwelijks. De kindjes op school vroegen: kan dat meisje niet praten? Lang duurde het voordat je mij vertrouwde. Praten ging je wel, maar niet over de dingen die je bezig hielden.
 En wat was ik blij toen eindelijk je ogen gingen lachen, en ik merkte dat je plezier kreeg in de dingen van alle dag.
Wat was ik blij dat je kon huilen en ik emotie kon zien.
 Ik heb je zien groeien. Letterlijk groter zien worden maar ook geestelijk sterker zien worden. Samen gingen we op weg. De weg van herstel en vergeving. Daarmee moest ik eerst zelf in het reine komen. Hoe kan ik jou leren vergeven als ik het zelf niet kan? Dat was een proces met elkaar van vallen en opstaan. Al snel hadden we het vertrouwen gewonnen van je papa en (stief)mama. Ook zij gingen met ons op weg. Bijzonder waar we nu zijn gekomen op jou levensweg.
Ook je papa en mama zijn deel geworden van ons gezinshuis. Vieren kunnen we samen doen. Ook voor hen ben ik mama Jenny.
Van het meisje dat nauwelijks praatte is weinig meer over. Je zelfvertrouwen is gegroeid. Je hebt je ontwikkeld.
 Soms zie ik die starende blik in je ogen en zou ik willen weten waar je gedachten zijn. Dan voel ik je blik als je naar me kijkt als ik je moest toespreken als het even niet goed is gegaan. Je wilt alles zo wanhopig goed doen, maar je moet leren dat je het niet iedereen naar de zin kan maken. En dat je fouten mag maken. Dat je daarvan niet in paniek hoeft te raken.
  Soms vraag ik me af of je dit ooit kwijtraakt. Of je verleden niet altijd met je meegaat en je belemmerd. Maar ik weet dat ik me geen zorgen hoeft te maken. Ook jou leven is geborgen in de Hand van God. Hij kan je volledig herstel geven.
Je bent een stukje van mij geworden. Na zoveel jaar bij me te wonen. Niet vanonder mijn hart geboren maar in mijn hart geboren. Ook jij hebt daar een plekje en ik zie uit naar je verdere ontwikkeling. Er zullen nog veel nieuwe dingen op je weg komen. Veel vragen zullen er nog opkomen en vragen om een antwoord. Veel waaroms.  Maar dat gaat goed komen.
Ik bewonder je wilskracht, je doorzettingsvermogen, je zachtmoedigheid en je bescheidenheid.
Ga zo door lieve meid!

2 opmerkingen:

  1. Wat prachtig geschreven. Hieruit blijkt je liefde voor dit meisje hoever dit gaat. Niet onder je hart geboren maar in je hart. Prachtig omschreven. Heel veel Kracht en sterkte bij je mooie werk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Thank you for sharing valuable information nice post,I enjoyed reading this post.

    แตกใน xxx

    BeantwoordenVerwijderen