gezinshuis

gezinshuis
de morgenster

zaterdag

nieuw jaar en nieuwe kansen

De dagen vliegen voorbij en de weken rijgen zich aaneen. En voor ik er goed en wel erg in heb zitten we gewoon al dik in 2018. 2017 was een enerverend jaar. Maar eigenijk zijn alle voorgaande jaren als gezinshuisouder dat ook. Enerverend, uitdagend en bruisend. Geen dag is saai of hetzelfde. Geen dag is te plannen. Regelmatig moeten we onze plannen bijstellen en veranderd ons schema en onze afspraken. Maar juist daaar hou ik van. Soms zucht ik: kan het nu eens voor één keer rustig zijn en gaan zoals ik had bedacht? Nee, saai is het leven in een gezinshuis absoluut niet. Rust moeten we zorgvuldig plannen. En dat doen we zeker wel. Goed voor onszelf zorgen draagt bij aan het welzijn van de pleegjes. Want als ik niet uitgerust ben kan ik zeker minder hebben van de kinderen.  
Het was het afgelopen jaar erg onrustig. Ons gezinshuis telt vijf puber. De pubertijd. Dan komt er weer nieuw gedrag naar boven maar ook oud gedrag waarvan we dachten dat we die fase al gehad hadden. Dan is het weer aftasten en kijken wat dit specifieke kind nodig heeft en welke kaders je gaat zetten. En dan vinden ze ons streng. Heeeel streng.

Het hoogtepunt van het afgelopen jaar was toch wel de geboorte van onze kleindochter HALEY JENNY JOY.  Een prachtig kind.


Ook onze pleegjes genieten van dit kleine meisje. Opnieuw het wonder beleven van de geboorte van een kleinkind. Geweldig. En ook dit wonder heeft opa         mogen meebeleven. Mijn opa, de vijfde generatie.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

                                                                                                                         
Er was ook in 2017 veel om dankbaar voor te zijn en mogen we terug kijken op een mooi en gezegend jaar.  Vreugde en verdriet. Een lach en een traan.  Het was er allemaal.
2018 is begonnen. Nieuwe uitdagingen liggen voor ons. Ons gezinshuis gaat uitbreiden. We gaan twee pleegjes verwelkomen de komende tijd. Spannend. Ook voor de pleegjes die al jaren bij ons wonen is dit spannend. Hoe zal het gaan. Wat betekend dit voor mijn plek? Voor ons weer genoeg uitdagingen om aan te gaan. Saai? Nee dat zal het ook in 2018 niet worden. Een nieuw jaar, nieuwe kansen, nieuwe uitdagingen. Ik heb de leukste baan die er is.

Ik hoop dat jullie ook in 2018 weer zullen mee genieten van alle dingen die gebeuren in en rondom ons gezinshuis. Bedankt voor alle leuke reacties die ik mocht krijgen op mijn schrijven en ik wens jullie alle goeds toe voor het nieuwe jaar.                  







Geen opmerkingen:

Een reactie posten