jarig pleegje

Vandaag is ons jongste pleegje jarig. Wat was het een spannende week vooraf. Ben ik over hoeveel nachtjes jarig? hoorden we steevast iedere dag een paar keer. Als we vroegen: wat wil je voor je verjaardag hebben? was het antwoord: een quad of een motor of iets.... Dit is dus duidelijk een vraag die te breed en te ruim is voor dit kind. Want alles wat hij ziet wil hij hebben. We zijn bezig om hem te leren dat dat niet kan en dat je tevreden moet zijn met dat wat je krijgt. Nou, aan tevredenheid heeft hij geen gebrek hoor. Als er een papiertje om zit is het al goed. Want dan heb je een cadeautje. Toen hij net bij ons was kon hij heel beledigd reageren als we boodschappen hadden gedaan. Ik heb nu niks, zie hij dan altijd. We hebben eten en drinken en snoep, en dat is ook voor jou. Maar hij wilde altijd een cadeautje. Dat heeft hij inmiddels wel geleerd, dat dit in het echte leven anders gaat. Maar nu krijgt hij dus wel cadeautjes. Gisterenavond moest hij nog even vragen of hij wel echt jarig was morgen. Ja, hoor. En ga ik dan echt trakteren. ja hoor. Alleen al dat glunderende koppie dat vanmorgen om de hoek van de deur kwam maakte mijn dag al geslaagd. Ik ben jarig. Ik feliciteer hem en hij weet even duidelijk geen raad met die aandacht. Zullen we dan eerst maar gaan douchen? Ja, is goed. Eerst het ochtendritueel maar doen. Douchen, tanden poetsen, haren kammen en eten.
Belangrijk om de gewone rituelen vast te houden. Daar heeft hij steun aan. Het moet niet heel erg anders gaan dan anders. Als hij daarmee klaar is zijn de ander kinderen inmiddels ook aangekleed en wel in de woonkamer. Dus eerst de cadeaus maar. Weer dat onzekere lachje. Als de kinderen hem feliciteren zegt hij: ja. Dan zeg je dank je wel: zegt één van de andere kinderen. Hier onderwijst men de jeugd. Ik hoef soms niets te doen. Ze leren het elkaar wel. En wat is hij blij met zijn nieuwe eigen DS. Dan hoeft hij niet meer die van de anderen te lenen, maar heeft hij er zelf een. Het is wel heel duur hoor: zegt hij tegen Thirza. Ik ben er wel zuinig op. Met nog een spel en een opberghoesje zijn de cadeautje uitgepakt. Nu de appelflappen nog inpakken. Hij wilde appelflappen trakteren, want dat heeft zijn pleegzusje ook gedaan. Iets zelf verzinnen vind hij nog best lastig. Maar appelflappen is prima. Gisteren avond heb ik er 30 gebakken. Hebben we er thuis ook nog allemaal één. Als alles klaar staat bedenkt hij dat hij ook best chips kin trakteren. Zaterdag dan maar hoor, als we je verjaardag vieren en je broertje komt en mama. Daar komt de bus. En wat is dat? Een versierde bus nog wel. De buschauffeur wist dat hij jarig was dus heeft daarom slingers opgehangen. Geweldig. Trots gaat hij de bus in. De appelflappen achter in de bagage ruimte. Want als hij die bij zich houd en de andere kinderen in de bus komen ben ik bang dat er straks op school alleen nog maar kruimels zijn. Hij zwaait nog even.Veel plezier op school knul!