gezinshuis

gezinshuis
de morgenster

dinsdag

ik ben even zielig

Eind van de middag moest ik toch even heeel hard gillen. André kwam thuis en zag aan mij dat ik doorheen zat. Onze oudste pleegdochter keek me even aan en moest onbedaarlijk lachen. Mama, die zo hard aan het gillen is even. Even ontladen. Ik voel me zielig. mag het? Mijn auto staat al twee weken bij de garage. Hij trekt nauwelijks op. De turbo doet het niet. Maar ze kunnen de storing niet vinden. Mijn inductiekookplaat begaf het donderdag voor de helft. Monteur komt dinsdag mevrouw. Lekker koken zo, met die mega pannen die ik heb.Auto van André moest naar de garage, maar er moest meer vervangen worden dan gedacht. En de binnengekregen onderdelen waren niet goed. Dus reden we allebei in een leenauto. Tot overmaat van ramp ging maandag ook de droger nog kapot. Hij warmt niet meer op. Gevolg: overal was over de verwarming. Kwam vanmiddag de monteur voor de kookplaat. Tussen twaalf en zes mevrouw. Natuurlijk. Is het bijna kwart over drie, dus moet ik toch echt naar school. Ik heb maar even een briefje op de deur gedaan op hoop van zegen dat deze er niet af zou waaien. Want het begint ook nog eens te regenen en te waaien. Achterdeur is open meneer de monteur. Dus ga niet weg! Als ik tegen half 4 thuis kom rijden we tegelijk het pad op. Gelukkig. Maar dan komt het. De kinderen krijgen een soort van kortsluiting als er iemand komt. Zo ook nu. En maar heen en weer rennen van de speelkamer naar de woonkamer. En ruzie maken. Gillen en schreeuwen. Uiteindelijk maakt de één het knutselwerk van de ander, wat ze had gemaakt voor haar moeder, stuk. Mijn emmertje loopt aardig over, maar de monteur is nog niet klaar. Ik probeer de kinderen toe te spreken, maar het helpt niet echt. Meneer de monteur heeft het euvel verholpen. Twee nieuwe dingen erin. Hij probeert hem uit. Pats. Doet de middelste het weer niet. Grrr. Daar heb ik natuurlijk geen onderdelen voor bij me. Ik begrijp dat wel, maar baal wel. Ik wordt met de minuut chagrijniger. Maar dat merkt meneer de monteur natuurlijk niet. Ik loop discreet even naar de speelkamer en spreek de kinderen stevig toe. Twee gaan er boos en huilend naar hun kamer. Vanavond geen computer of DS spelletjes doen! Au, dat vinden ze niet leuk. Alleen de oudste pleegdochter heeft zich heerlijk op haar kamer vermaakt. Dus zij mag wel. Het is over vijven als de monteur weggaat. Vrijdag komt er iemand langs om de andere plaat te maken. Ik sta even reddeloos in de woonkamer. Thirza belt. Tien voor half zes ben ik op het station. André komt thuis, en ik wil even ontladen. Dus gil ik even heel hard. Maar ach, de kinderen die medeoorzaak waren zaten op hun kamer en hoorde het niet. Ik ben het even zat. Ik voel me echt even zielig.  En ga nu ook niet meer beginnen met koken. Ik haal Thirza op en ga direct even langs bij de kippenboer. Hij heeft kant en klaar nasi en bami. Ik krijg van hem nog een zak met kippenvleugels mee. Aardige man toch. Ik rij nog even langs de garage. En neem m'n eigen auto weer mee. Dan maar een opel dealer opzoeken. Die kunnen het hopelijk wel vinden. Morgen de Miele maar bellen voor de droger. En dan zien we eind van de maand alle rekeningen wel verschijnen. Weer een reden om chagrijnig te worden. Als we eindelijk aan tafel zitten is iedereen nog niet stil. Het is echt ongelofelijk. Ze gaan gewoon weer over tot de orde van de dag. Of dat ze niet heel de middag vervelend zijn geweest en ruzie hebben gehad. We kijken elkaar eens aan. ja, wat moet je daar nou mee. Ze smikkelen heerlijk van de nasi en bami en kluiven aan hun kippetjes. Ik probeer nog even: jullie hadden eigenlijk een boterham verdiend. Ze kijken even op, en gaan weer verder met smikkelen. Ik geef het op. Het ligt natuurlijk ook gewoon aan mij. Het ging niet zoals ik wilden. En het is balen dat alles tegelijk kapot gaat. Maar we hebben toch heerlijk gegeten. Als we de psalm gaan zingen zingt ons jongste pleegje die toch dik in tranen was omdat mama Jenny boos was en hij toch echt niks gedaan had, met zijn heldere stem: God heb ik lief want die getrouwe Heer. Hoort mijne stem, mijn smekingen, mijn klagen. Hij neigt Zijn oor, 'k roep tot Hem al mijn dagen. Hij schenkt mij hulp, Hij redt mij keer op keer. 
Mijn humeur schiet omhoog. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten