vastentijd

De vakantie is begonnen. Jippie...nou nee niet echt. De eerste vakantiedag moeten de kinderen weer helemaal wennen. En dan gaat ons gezinshuisschip behoorlijk heen en weer. Ruzie, druk doen, ik heb niks te doen hoor ik al heel de dag...Grr Maar morgen is het over. Dit is herkenbaar zo'n eerste dag. Straks als de school weer begint hebben we dat ook even. Voor deze kinderen is een week vrij of zomaar een dag of wat vrij, niet handig. Ze hebben zo'n moeite met omschakelen. De normale structuur is weg en soms verzuchten ze zelf al: ik ga veel liever naar school. Maar we komen er wel doorheen. Eerst de rommel van het weekend opruimen. Er zijn pleegjes wezen logeren, dus die was heb ik ook. En dan gaan we samen aan de slag om een paar dingen te bedenken om de rest van de week te gaan doen. En wat we ook gaan doen is bedenken hoe we de veertig dagen tijd in gaan vullen. De kinderen willen er graag aan meedoen. Maar we doen dit wel op hun niveau en kunnen. Dus het moet in elk geval afwisselend zijn. Niet zomaar veertig dagen geen snoep of TV. De ene week dit en de andere week dat. Ik deed ook wat ideeen op van anderen. Je kan bijvoorbeeld ook iets doen voor een ander wat je anders niet doet. Een soort offer brengen. Straks samen over nadenken en een lijst maken. Materiaal heb ik al gevonden. Een kalender: Barrevoets op weg naar Pasen. (Boekencentrum). Iedere dag een stukje lezen met elkaar en met elkaar ontdekken wat God tegen ons wil zeggen en wat de diepste betekenis is van Pasen.
Dinsdag: Thirza wilde met twee pleegzusjes wel naar Goes. Ik zelf zou naar Poortvliet gaan om een zieke zuster te gaan helpen. Dus de boys gaan met mij mee. Ik breng de meiden op de trein en rij door richting Poortvliet. Maar ik ben net de Oesterdam op gedraaid en ik hoor een raar geluid en de auto valt stil. Stuurslot erop. Ik kan gelukkig de auto goed in een pechplek naast de weg krijgen. Ik probeer te starten. Niks. Ohhh, wat nu. Ik heb wel een mobiel bij me maar de nummers die ik nu nodig heb zitten daar niet in. Handig zeg. Dus bel ik André. Die belt eerst naar mijn afspraak dat ik met pech sta dus later kom. En de garage. Maar welke bel je dan. Onze auto was net gemaakt in een garage in Yerseke. Maar voordat die bij me zijn. Dus van Hoek gebeld in Rilland. Die was snel ter plaatse en takelt de auto op. Daar aangekomen hebben ze het al snel gezien. De motor is in elkaar gedraaid. Dat is nu de tweede keer al. Er zit al een andere motor in. Laat dat nu maar weer eens maken. Het laatste jaar heeft deze auto al zoveel geld gekost. Maar ook heel veel kilometers gereden. Dus eigenlijk is hij gewoon op. Hier willen we dus wel even over nadenken. Want wat doen we dan. Een goedkope auto kopen en dan zoveel kilometers rijden dat vraagt weer om moeilijkheden. En we hebben ook gewoon een grote auto nodig. Zeker straks als we er nog twee kinderen bij krijgen. Een bus is mijn grote wens. Maar ja, daar hangt ook een prijskaartje aan. En dat is niet het enige dat moet gebeuren. In huis moet er ook nog verbouwd worden. Van één grote kamer moeten er twee gemaakt worden. Waarom komt alles altijd tegelijk? Ik krijg een leenauto mee en kan toch nog naar Poortvliet. De jongens genieten van de vele boeken die daar staan en vermaken zich best. Als ik thuis komt krijg ik een telefoontje. Ik kan de auto weer lenen van vrienden. Super. De leenauto direct maar terug gebracht, want dat is dan een beetje zonde van het geld, en er kunnen niet zoveel kinderen in. In deze auto wel, want het is een zelfde auto als die van ons. Zeven persoons. Dus we kunnen even de tijd nemen om na te denken hoe we dit gaan oplossen. We hebben gewoon geen vette spaarrekening. met zo'n gezin gaat gewoon bijna alles iedere maand op. Super lief hoeveel reactie we al krijgen van mensen. We kunnen nu rijden doordat we een auto mogen lenen. Mensen bieden hulp aan in de vorm van een renteloze lening. Ik moet gewoon vertrouwen dat ook dit weer goed komt. maar ik ben het vandaag even kwijt hoor. Ik heb er slecht van geslapen.
Maar vandaag (woensdag) schijnt de zon weer. Ik moet het gewoon los laten. Even laten rusten.
Vandaag is ook de vasten tijd aangebroken. En daar gaan we met de kinderen zeker mee aan het werk. Vanmorgen eerst wat langer op bed gebleven en na de koffie een moeder opgehaald. Maar die was niet erg lekker. Was gewoon een beetje sneu voor haarzelf ook. Ik vond het dapper dat ze toch wilde komen. Maar van de pannenkoeken die ik aan het bakken was werd ze alleen maar meer misselijk. Ze heeft ons pleegje verteld dat ze zo ziek is omdat er een baby in haar buik zit. Dat vond hij prachtig. Maar dan kom ik wel weer bij jou wonen hoor! Mja, dat nou weer niet. Lastige dingen. Maar gelukkig nam hij het positief op en ook dat deze baby een andere papa heeft. Die wil hij wel een keertje zien. We brengen moeder maar wat eerder naar huis. Maar pleegje snapt het en is thuisgekomen direct gaan knutselen. Hij gaat iets maken voor mama. De ander pleegjes zijn naar de achter buren. naar de pony's. En daar stonden ze ineens voor de deur met een pony. Mag hij even in onze tuin? Wat genieten de kinderen hiervan! 
Vandaag beginnen we met een week geen TV kijken en computeren of gamen. Alleen schoolwerk mag op de computer. Ik ontkom er zelf ook niet helemaal aan om helemaal niets op de computer te doen. Maar dat is veelal werk. We gaan kijken hoe dit gaat.We hebben ervoor gekozen om iedere week iets anders te doen. Dit om het voor de kinderen speels te houden. Voor kinderen is het lastig om iets echt 40 dagen vol te houden. Een week is al lang voor hun. En zo kunnen ze het toch leren. Wat we de andere week doen moet nog over gepraat worden, maar ideeen genoeg. Alleen het erover nadenken en praten geeft al zoveel voldoening. De kinderen en ook ikzelf worden weer even bepaald bij de dagen voor het sterven van Jezus. het is goed om zo een tijd van bezinning te hebben. En niet zomaar door te hollen. Een tijd van inkeer en bezinning. Dan laten we zeker even alles los en gaan ons richten op God. 
Vanavond gaan we praten over ASWoensdag. Waar komt het vandaan en wat betekend het. 
Matt. 3:2,3b
Kom tot inkeer, want het Koninkrijk van de hemel is nabij. Maak de weg van de Heer gereed. ...
Zo is ons gezinhuisschip dat zo heen en weer ging aan het begin van de vakantie in rustiger water gekomen en kunnen we genieten.