ik ben jarig!

Wat kan een week snel gaan. Zeker als je veel te doen hebt.
Afgelopen week ging André vanaf woensdag tot zondagavond naar een beurs. Dus stond ik er alleen voor. Nou, dat heb ik geweten. De achtbaan start en je komt er niet meer uit. Vroeg naar bed was er niet bij. Maar ook de kinderen schijnen het op te merken en zijn zo verschillend in reactie. De één helpt spontaan mee en de ander is niet te corrigeren. Vrijdag ging het hele spul logeren. Toen heb ik toch even om hulp gevraagd. Ik was een beetje een uitgewrongen sponsje en was toe aan weekend. Ongemerkt hebben we zo onze eigen taken gekregen en dan merk je het wel als je het weer even alleen moet doen. Ik zou vrijdag zelf drie kinderen bij onze dochter brengen en de aangeboden taxi hulp reed voor mij om twee andere kinderen op het logeeradres te krijgen. Onze jongste telg had eerst een kinderfeestje en zou daarna afgeleverd worden op het logeeradres. Managen noemen ze dat. Net voor ik de kinderen uit school wil halen gaat de telefoon. De moeder van het kinderfeestje. Ons pleegje had weer een heftige bui en sloeg en schopte iedereen en toen hij erop werd aangesproken gingen alle remmen los. Dan krijg je ook van alles naar je hoofd geslingerd. Deze moeder wist even niet hoe te handelen. Na een stevig gesprek van mijn kant naar pleegje toe door de telefoon hoopte ik dat het verder zou lukken. Dat is gelukkig ook verder goed gegaan. Of dat ze het voelen dat je ze niet kan halen. Dat is dus voorlopig ook geen kinderfeestje meer. Maar dat lijkt hem ook weinig te doen. Ik heb al gezegd dat ik nooit meer naar een feestje wil hoor!
Het weekend was heerlijk. Even samen met Thirza. Shoppen, naar de film en gewoon even niks doen.
Zondag kwam het hele spul weet thuis. Met onze jongste hebben we het even goed gehad over zijn gedrag op het kinderfeestje. Maar hij is nauwelijks te bereiken. Maakt me allemaal niks uit: roept hij. Dan hoeft er ook niemand bij mij te komen. Ik heb toch geen verjaardag.
En vandaag is het zover. Hij is zelf jarig. Ook gisteren is hij weer behoorlijk uit zijn stekker gegaan. Gedwee komt hij uit bed. Ik zet hem onder de douche en geef zijn nieuwe kleren. Hij kijkt en kijkt en zegt niets. En ik ook niet. Als hij achter zijn boterham zit (hij eet eerder omdat hij opgehaald wordt door het busje) kijkt hij nog een keer en zegt: ik ben jarig. Ik moet er eigenlijk erg om lachen. Want er hangen slingers. Er staat een traktatie klaar en er staan cadeaus. Maar hij voelt wel dat zijn gedrag toch niet echt goed geweest is. Zou mama Jenny nu doen wat ik geroepen heb? Geen verjaardag. Als de andere pleegjes binnen druppelen zegt hij nog een keer: ik ben jarig. Ik laat hem niet langer in spanning. Kom op. Jij bent jarig ja!. Na felicitaties van iedereen en het uitpakken van zijn cadeaus is het tijd voor school. Met traktatie en uitnodigingen voor zijn kinderfeestje stapt hij de bus in. Ook daar hangen slingers. Hij glimt. Ohh, was je maar altijd zo. Waarom kan je zo weinig genieten van de dingen van het leven? Nu maar hopen dat het ook vanmiddag met alle familie visite goed gaat. Want dan komen er heel veel prikkel op hem af. En heel veel emoties. Want mama komt en opa en de broers. En dan komt ook weer het afscheid. Dat is zo moeilijk voor dit mannetje.
We hebben in elk geval een goede start van de dag gehad met hem
In tegenstelling tot de anderen. De één stond al veel te vroeg aangekleed en wel in de douche terwijl hij nog niet was geroepen. En de meiden nog in de douche bezig waren. En hij had kleding aan die hij al twee dagen aan had. De ander maakte weer ruzie met haar broer en na een standje van mijn kant was ze hevig gepikeerd. En dat voelt iedereen als zij boos is. Ze kijkt niemand meer aan of ze kijkt heel vuil naar je. Ze geeft een antwoord. Haar brood schiet alle kanten op en haar thee gaat nog net niet om. Lastig hoor. Als een ander aandacht krijgt en jij nu even niet.
We zitten er dus weer helemaal in na het vrije weekend. Maar het blijft leuk en afwisselend.
Naast alle dagelijkse bezigheden als de was (enorm) de boodschappen en tussendoor nog even de babykamer behangen bij je dochter. De week vliegt voorbij.