vakantiestress

Vakantiestress. Ieder jaar neem ik me voor om zoveel mogelijk van te voren te regelen en me niet druk te maken. Maar ieder jaar weer ga ik voor de bijl. Waarom heb ik dat? Of hebben alle vrouwen dat? Wat heeft het voor zin om alles netjes te willen hebben in huis als je toch weggaat? En voor ik er erg in heb sta ik alweer op de trap.Sop ik mijn ramen, zuig ik mijn plafond en muren (is volgens manlief echt een heel raar gezicht) en boen ik de vloer. Het geeft zo'n heerlijk gevoel als alles weer even een beurt krijgt. Maar ja, waarom net voor ik op vakantie ga? Het is zo'n soort drang. Het moet gewoon gebeuren.
Maar ik was begonnen toen de kinderen nog naar school gingen. Dus niet echt op het laatste moment. Maar deze eerste vakantieweek is ook best, laat ik het voorzichtig zeggen, enerverend. De kinderen moeten altijd weer even hun draai vinden. Zo zonder vaste dingen. Ook onderling geeft het nogal wat wrijving. En is de sfeer soms echt even mijn diepvrieskist. En dan lopen ook de schilders nog rond de deur en moeten de kinderen ook daar nog rekening mee houden. Al met al gaat het best. André houd de kids bezig, zover ze zich bezig willen laten houden. En ik doe de was, pak in en ruim nog maar eens op. Alles wat op de lijst te halen dingen stond is in huis. Van drie pleegjes zijn de koffers gepakt. Nog vier te gaan waarvan er twee zelf kunnen inpakken. We komen er wel.
Midden in de week lassen we een breekmoment in. Even een dagje weg met de kinderen die thuis zijn. Walibi Belgium Niet echt mijn ding meer om me te laten schudden in achtbanen, maar de kinderen genieten. Al laat ik me toch weer overhalen om een keer mee te gaan. En dan roepen ze nog: waarom gilt u?Deze is hartstikke langzaam en gaat niet eens over de kop.

 

 

 Nee, maar de rest van de dag heb ik maar gewoon in de zon zitten genieten en foto's gemaakt.                                                                      

 

Donderdag was een dag van inpakken. Spullen halen die nog op het lijstje stonden, en boodschappen doen.  En wassen, en nog meer wassen, want de rest van de koffers moest gepakt worden. Gelukkig doen de pubers het zelf maar toch moet ik zorgen dat alles is gewassen en gestreken. En dan moeten er ook nog zeven stuiterballen in het gareel worden gehouden. Uitgeblust stort ik in bed.

Vrijdag gaat de wekker om half 6. Om zes uur vertrekken de mannen. André en zoon en schoonzoon zijn met de bagage vertrokken naar Spanje. Ik ga nog even terug in bed maar niet te lang. Want ook het huis moet weer worden opgeruimd. Alles gepoetst en gezogen. Ondertussen verschillende "brandjes "geblust tussen de kinderen.

En nu? Nu is het 10 uur en ligt het spul op bed. (nog wel wakker allemaal)Alles ligt klaar. Er is geen stopcontact leeg. Mobiele telefoons, tablets, psp en wat al niet meer hangen in de opladers. Morgen om half 6 staat onze taxi voor. En dan vertrekken ook wij naar Spanje. Alleen doen wij er niet zo lang over. Wij gaan vliegen. de kinderen vinden het erg spannend. Twee hebben nog nooit gevlogen.

En thuis? Daar wordt goed op ons huis gepast en onze hond. Dus kan ik zo meteen met een gerust hart op vakantie.

Nu ben ik moe maar voldaan. Alles staat klaar. De mannen zijn ergens halverwege de reis.

Ik ga slapen. Fijne vakantie allemaal.